24u van Le Mans

Zo, de zomervakantie is begonnen. Dat wil zeggen: tijd voor een verslagje, en tijd voor recuperatie, want dat is wel nodig na afgelopen weekend.

Ik deed voor het eerst mee aan de 24u van Le Mans, en meteen in een ploeg die als topfavoriet van start ging: Powerslide - Ligne Droite. Deze bestond naast mij nog uit m'n Nederlandse ploegmaat Ted Ooijevaar, Yann Guyader, Ewen Fernandez, Pascal Briand, Tristan Loy, Anthony Averty, Felix Rhijnen, Kwinten Tas en Jore Van Den Berghe.

Doordat ik op vrijdag nog moest werken en we onderweg heel wat file hadden waren we vrijdag pas rond middernacht aangekomen in Le Mans. Dan hebben we in het donker nog de tent opgezet en een uurtje of 6-7 geslapen.

Op zaterdagochtend stonden de inschrijving en de Rollerparade op het programma. Na de rollerparade (1 rondje op het parcours) gingen we eten, teamtactiek bespreken en daarna richting het parcours vertrekken. Er was afgesproken dat Felix de kwalificatie zou doen, om de startvolgorde te bepalen.

Felix reed de 300m lange kwalificatietijdrit het snelste, dus Yann kon vanuit Pole Position vertrekken. (filmpje) Na Yann was het mijn beurt. We misten bijna de aflossing door een iets te ijverige scheidsrechter die niet wist dat Yann al twee ronden had gereden. Ook de aflossing na mijn ronde ging niet helemaal goed. Felix liet de stok vallen, waardoor ik nog een sprintje moest doen in zijn richting om hem de stok alsnog te geven.

Na de start volgden de aflossingen elkaar snel op, en werd het ook al snel duidelijk dat we makkelijk op voorsprong reden. We namen ronde na ronde voorsprong en stonden bij het ingaan van de nacht al op 3 ronden voorsprong. Voor de nacht hadden we de ploeg (zonder Yann en Ewen, die gingen slapen op hotel i.v.m. Franse kampioenschappen  komend weekend) opgedeeld in 2 ploegjes van 4. Ik zat in de ploeg die vrij had van 12 tot 4. Van 4 tot 8 namen we dan over. Het was schitterend om zowel de zonsondergang als de zonsopgang op het parcours mee te maken.

Na de nacht werd na wat rekenwerk beslist dat het afstandsrecord het nieuwe doel was. Hiervoor moesten alle rondjes van 9u tot 16u wel vollebak gereden worden. Dit lukte echter vrij goed, en met wat rekenwerk tussendoor zag het er al snel naar uit dat we zeker 1 en misschien wel 2 rondjes voorsprong zouden halen. In het laatste uur werden om het maximale uit de finale te halen enkel nog de snelste rijders ingezet, zodat Yann uiteindelijk in de laatste 2 ronden het record en de overwinning kon veilig stellen.

We wonnen de 24u van Le Mans met een afstand van 870km, ofwel 208 ronden, ofwel 36,2 km/u gemiddeld. Een nieuw wereldrecord dus, waar ik mee aan geholpen heb. Nodeloos om te zeggen dat dit echt een ervaring was om nooit meer te vergeten. Volgend jaar opnieuw!?