Komende zaterdag wordt in Le Mans de "24rollers" gereden. Een aflossingswedstrijd met als doel in 24uur zoveel mogelijk rondjes op het legendarische Le Mans-circuit af te leggen. Ik krijg de kans om aan deze wedstrijd mee te doen in het Worldteam van Powerslide. Deze ploeg zal verder bestaan uit Ted Ooijevaar, Kwinten Tas, Jore Van Den Berghe, Ewen Fernandez, Anthony Averty, Yann Guyader, Felix Rhijnen, Tristan Loy en Pascal Briand.

Het belooft een lastig weekendje te worden, maar wel een unieke ervaring. Ik probeer via Twitter of via deze site af en toe een update te doen tijdens de race.

Lees hier het persbericht van powerslide.de

Lees hier het persbericht van inlinenieuws.be

 Eemdijk is een wedstrijd waar ik nog niet eerder aan de start stond. Het is een open wedstrijd, die dus niet meetelt voor een klassement. Desondanks stond er toch een mooi deelnemersveld aan de start. Voor De Veste - Powerslide waren dat Ted Ooijevaar en ikzelf.

Omdat het een vrij smal parcours was hadden we afgesproken om goed voorin te zitten en te proberen bij elk groepje mee te zitten. Toen Alexis Contin echter weg was waren we even niet mee en ging ik mee kopwerk doen in de achtervolging. Deze achtervolging zorgde ervoor dat er een soort achtervolgende kopgroep werd gevormd. Na een kopbeurt ging ik echter bijna uit de bocht, kwam in het gras terecht, en stond zo goed als stil. Dit gebeurde op een moment dat de snelheid zeer hoog lag, en ik zag de groep ronde na ronde verder weg rijden. Toen ze een 300m voorsprong hadden bleef ik echter op dezelfde afstand hangen, en ik besloot om te kijken hoe lang ik het zou volhouden, bij wijze van training.

Tot mij grote verbazing naderde ik echter weer en kon ik op 4 ronden van het einde weer vooraan aansluiten. Ik besloot om direct door te gaan en we waren even met drie man voorop. Toen we weer ingelopen werden was het beste er wel af, niet vreemd, na een kleine 20km solo. Ik kon Ted nog wat helpen toen hij weg reed met Alexis Contin en Geert-Jan van der Wal (1 en 2 op het einde) Ik probeerde nog achter nummer 4 Gerwin Smit aan te gaan, maar kreeg geen ruimte. In de sprint tegen Koen Verweij, Sjoerd Huisman, Arjan Smit en Jan Van Loon maakte ik geen kans meer dus werd ik 9e. Ted werd uiteindelijk 3e. Opnieuw een goede wedstrijd van het team. Op naar de volgende koers: de 24 uur van Le Mans!

 Het beloofde regenweer bleef vandaag boven Almere niet uit, integendeel. Tijdens de wedstrijd voor onze reeks regende het enorm hard. Iedereen had dus de regenwielen gemonteerd. Een kwartiertje voor onze start klaarde het echter uit, en begon iedereen te twijfelen omtrent de wielkeuze. Sommigen monteerden een combi tussen regen- en gewone wielen. Ik had niet echt geschikte wielen om te combineren en hield het, rekening houdende met de kletsnatte weg, bij de regenwielen.

Tijdens de wedstrijd reed ik constant goed voorin. Ik ging in het begin een aantal keer met een groepje weg, waaronder 1 groep die toch een aantal ronden voorop bleef. We werden, op de droger wordende weg echter teruggereden.

Halfkoers reed een kopgroep weg met daarin een heleboel favorieten, en ook mijn ploegmaat Ted Ooijevaar. Ted is de laatste weken goed op dreef, dus Wannes, Rob en ikzelf hadden er vertrouwen in. Controleren in het peloton was onze opdracht verder. Zeker op dit kleine rondje (700m lang) zorgt dit er al snel voor dat de kopgroep het peloton kon dubbelen. Hier probeerden we met de ploeg in de buurt van Ted te blijven om eventueel een handje te helpen.

In de eindsprint van het peloton kon ik nog 7e worden, na een voor mijn doen heel erg goede eindsprint. Ik bereikte hiermee een 14e plaats. De kopgroep moest nog 6 ronden rijden nadat wij afgesprint hadden. Met nog 3 ronden te gaan ging Niels Mesu aanvallen. Ted ging er achteraan, gevolgd door Erwin Mesu, de broer van Niels. Ze zouden alledrie voorop blijven, en in deze volgorde ook over de aankomst komen. Een heel sterke prestatie van de broertjes Mesu en van Ted.

In juni is het relatief rustig. Er staat slechts 1 wedstrijd op het programma. Ik neem dus eventjes gas terug, om daarna weer goed op te bouwen naar de belangrijke maanden juli en augustus.

 Na zaterdag mochten we vandaag opnieuw aan de slag. Een heel ander type wedstrijd dan Yerseke. Een zwaar parcours, met 22 keer een klinkerstrook van een goede 300m.

Van bij het begin werd er goed doorgereden, en ik kon van bij de start van de wedstrijd goed voorin meerijden. Na een km of 10 reed er een kopgroep weg met toch wel enkele grote namen in. Ik besloot om net voor de klinkerstrook ook de sprong te wagen, en kon aansluiting krijgen bij de kopgroep. We reden goed door, maar enkele belangrijke ploegen waren niet vertegenwoordigd, dus iets na halfkoers werden we terug gegrepen.

De ploeg reed goed, en bij de volgende ontsnapping gingen de andere rijders mee. Ik kon, na even recupereren, ook weer goed voorin meerijden om de vlucht te beschermen, maar bijna iedereen werd teruggegrepen. Op het einde kon Wannes nog meespringen met een groepje om zo de zesde plaats te bemachtigen. Ik eindigde in de pelotonssprint ongeveer in het midden, om uit te komen op een 21e plaats.

Voor mij is het vast en zeker een geslaagd weekend. Na een goede wedstrijd in Yerseke kon ik vandaag ook weer goed vooraan meedoen. Volgende week zondag is er een volgende wedstrijd in Almere, en dan mag de riem er even af.

Gisteren werd in Yerseke een etappe om de KPN Inline Cup gereden. De organisatie van Skate @ Sea organiseert dit jaar 3 KPN Inline Cups in Zeeland, wat we natuurlijk enkele kunnen toejuichen. Jammergenoeg werkte het gemeentebestuur niet echt mee waardoor het rondje over de dijk vervangen moest worden door een rondje van 900m op een industrieterrein.

In de wedstrijd zelf regende het ontsnappingspogingen. Ik zat in het begin niet echt goed in de wedstrijd, maar na een tiental kilometer ging het beter en kon ik af en toe meespringen met een groepje. Toen er half koers een groepje met Arjan Smit wegging sprong ik samen met ploegmaat Ted er ook naartoe. We werkten vrij goed samen en bouwden al snel een voorsprong uit van een halve minuut. Uiteindelijk dubbelden we zelfs het peloton waardoor we met dit groepje zouden moeten sprinten voor de zege.

Ik had in de kopgroep al heel wat pijlen verschoten, waardoor ik al met redelijk verzuurde benen zat. Met nog 2 ronden te gaan probeerde ik nog even te demarreren, maar Arjan Smit, de latere winnaar, deed elke aanvalspoging teniet. In de eindsprint werd ik uiteindelijk 7e, vlak na mijn ploegmaat Ted.

Doordat we met z'n tweetjes in de kopgroep zaten, en Wannes nog sterk eindigde in de pelotonssprint wonnen we ook nog het ploegenklassement.

Een opsteker voor de rest van het seizoen, en het gevoel dat er nog wel wat meer moet inzitten. Vandaag een dagje rust, morgen rijd ik weer een wedstrijd in het Nederlandse dorpje 't Veld.

 Voor de tweede dag van het Belgisch kampioenschap werden we verwacht in Hombeek, bij Mechelen. Op een parcours van 450m lang moest ik een 500m en een 10km afvalling rijden vandaag. De ploegkoers moest ik, bij gebrek aan een ploegmaat, jammergenoeg laten schieten.

De 500m was jammergenoeg de slechtste afstand van het weekend. Er werden 3 reeksen gereden. Ik miste volledig mijn start en op 500m kan een anti-sprinter zoals ik niet echt veel meer goed maken. Uiteindelijk dus geen finale, en een 11e plaats.

Na heel lang wachten reden we in de namiddag dan nog een 10km afvalling, samen met de juniors. Ik rijd normaalgezien niet echt graag een afvalling, vanwege het stresserende gedoe telkens er iemand moet afvallen. Ik had echter geen slechte benen en met de woorden "Stay in the front, stay out of trouble" van ene L Armstrong indachtig ging ik na een 3-tal km maar zelf op kop rijden. Ik hield het tempo strak om te voorkomen dat ze er over kwamen, en kon zo vrij lang meedoen in de wedstrijd. Toen Bart Swings ging demarreren moest ik echter passen, maar er hadden ondertussen al redelijk wat renners moeten lossen door mijn kopwerk. Leuk om op te merken. Het vat was echter af bij mij en ik moest het peloton laten rijden, en viel uiteindelijk ook af, met een 8e plaats als uitslag.

Het was een leuk trainingsweekendje, waar ik een aantal wedstrijden met een vrij goed gevoel kon afronden. Het korte werk zal wel nooit mijn specialiteit worden. Op naar volgend weekend. Op zaterdag marathon in Yerseke (niet ver, voor wie eens wil komen kijken) en op maandag in 't Veld.

Vandaag reed ik het BK op de piste mee in Zandvoorde. De piste is niet echt mijn ding, en de afstanden die gereden werden vandaag zijn eigenlijk allemaal wat te kort voor mij, maar ik zag het als een goede training.

Gestart werd er met de 300m tijdrijden. De laatste keer dat ik deze reed was in Amsterdam, in 2004. Duidelijk genoeg dus dat dit niet mijn favoriete afstand is. Ik had de afgelopen week wel wat startjes geoefend, maar was er toch niet echt gerust in. Na een valse start, die in mijn ogen minder vals was dan sommige andere starts (de voorste voet moet stil staan) was ik de tweede keer wel goed weg. Ik opende in 10'69 om te eindigen met een tijd van 27'103 (na correctie). Een dik PR, en voor mij dus een goede tijd, goed voor een 10e plaats.

Op de 1000m werden er drie halve finales gereden. Ik zat in de reeks met meervoudig Europees en wereldkampioen Bart Swings, en werd hier na een misstap in de eerste bocht waardoor ik even moest achtervolgen toch nog derde. Jammergenoeg gingen enkel de eerste twee door waardoor ik geen finale reed en op basis van m'n tijd op de 12e plaats werd geklasseerd.

Als laatste afstand stond de puntenkoers op het programma. Hier werd van in het begin ook serieus doorgereden, tot uiteindelijk een groepje met de broertjes Swings weg reed. Ik probeerde nog eventjes aan te vallen en zo Wannes, waarmee ik in Nederland in dezelfde ploeg rijdt, wat dichterbij te brengen om de sprong te wagen, maar kon hem net niet dicht genoeg brengen. Met nog 6 ronden te gaan had ik eigenlijk al alles gegeven, maar ik overleefde en moest het peloton maar nipt laten gaan om te eindigen op een 11e plaats.

Uiteindelijk een naar mijn gevoel geslaagd BK, met een vrij goed gevoel op de piste..

Foto's: Helena Van Wassenhove

 De afgelopen 2 weken verliepen voor mij een beetje zoals met het weer: niet goed voor de tijd van het jaar.

Ik moest Steenwijk laten schieten door een sinusitis, en zag daardoor ook een viertal trainingsdagen verloren gaan. Vooral ook omdat ik door de sinusitis alweer last kreeg aan mijn tanden. Afgelopen vrijdag dus maar een bezoekje gebracht aan een nieuwe tandarts. Doordat ik voor de zoveelste keer last had besloot ik eens een andere tandarts te raadplegen. Nu blijkt dat m'n vorige tandarts hier en daar toch een steek liet vallen, waardoor er toch wel het een en ander mis gegaan is aan m'n gebit. Ik heb nu een afspraak in het UZ in Gent om alles eens grondig te laten bekijken, analyseren en om eindelijk eens komaf te maken met alle gebitsproblemen. Tot dan zal ik af en toe een beetje tandpijn moeten verbijten.

Jammergenoeg heeft de combinatie tandpijn/sinusitis/slechte weer er ook voor gezorgd dat ik niet in Mechelen gestart ben. Jammer, omdat ik gehoopt had daar nog wat extra te trainen voor het BK.

Ik start dus aan het BK met een hoop vraagtekens, maar ik zal wel iedere afstand rijden, en kijken hoe ver ik kom. Het zal sowieso een hoogstaand weekendje worden met in elke wedstrijd een aantal wereldtoppers aan de start.

Voor wie graag eens wil komen kijken: Zaterdag staat op de piste van Zandvoorde bij Oostende de 300m, de 1000m en de 5km puntenkoers op het programma.

Op zondag wordt het weggedeelte gereden, met de 500m, de 10 km afvalling en de 5km ploegkoers (waar door de blessure van Frank mijn deelname nog niet zeker is.)

 A Powerslide Story from Powerslide TV on Vimeo.

 Afgelopen donderdag stond, zoals traditioneel de avond voor Koninginnedag, de wedstrijd in Emmeloord op het programma. Doordat ik op school mijn sporturen kon wisselen kon ik tijdig vertrekken om mee te doen in Emmeloord. De wedstrijd op vrijdag in Oldebroek moest ik helaas laten schieten.

Gelukkig waren we goed op tijd vertrokken, want de voorziene reistijd van 3 uur werd 4,5u.

De wedstrijd in Emmeloord wordt gereden op een kort rondje van een kleine km. Het mooie is dat het publiek de rijders de hele rond kan zien, omdat er aan weerszijden van een gracht wordt gereden, met telkens een bocht over een brugje.

De aard van het parcours zorgt ervoor dat het echter heel snel en lastig is. Telkens wordt er in de bochten vol doorgereden, waardoor het de hele tijd interval is.

Al van bij het begin werd de wedstrijd, voornamelijk onder invloed van de Cadomotusploeg van wereldkampioen Bart Swings, hard gemaakt. Snelheden op de Garmin van bij de 50 km/u waren geen uitzondering.

Doordat de wedstrijd zo hard was, en ik zelf zeker geen superbenen had kon ik niet veel meer dan volgen. Toen het peloton brak kon ik wel nog het gaatje naar het eerste peloton overbruggen samen met Frank. In de eindsprint zat opschuiven er zeker niet meer in, daarvoor ging het veel te hard. Ik eindigde uiteindelijk als 26e in een wedstrijd waar we de 40km reden in 56 minuten.

Komende woensdag hoop ik in Steenwijk te starten. Dan zal ik wel eerst wat moeten genezen, want ik heb weer een serieuze verkoudheid te pakken.

Vaste reporter Helena moest trouwens werken, dus er zijn jammergenoeg geen foto's van de wedstrijd.